Claude Debussy

Claude Debussy

Hayatı:

Claude Debussy (22 Ağustos 1862 - 25 Mart 1918), 20. yüzyılın en önemli Fransız bestecilerinden birisidir.

Müzikte empresyonizm (izlenimcilik) akımının en önemli temsilcidir.

Paris yakınlarında doğan Claude Debussy’nin anne ve babası porselen eşya satan bir dükkân işletmekteydi. Müzikal yeteneği ilk defa Chopin’in bir öğrencisi olan piyano öğretmeni Bayan Maut de Fleurville tarafından keşfedilmiştir. Bayan Maut, onu Paris Konservatuvarı’na gönderdi ve Debussy orada 1872’den itibaren 10 yıl eğitim gördü. Debussy, başlangıçta piyano virtüözü olmak istiyordu fakat 1878 ve 1879’daki piyano sınavlarından kalınca bu fikirden vazgeçti; Ernest Guiraud'un kompozisyon derslerine devam etti ve bu sayede 1884’te Roma Ödülü’nü alarak Roma’da 3 yıl eğitim görme şansına erişti.

Claude Debussy, piyano öğretmeni Marmontel’in kendisini tavsiye etmesi üzerine 1879-1882 yılları arasında Bayan Nadezhda Filaretovna von Meck’in evinde özel piyanist olarak çalışma şansına erişmişti. Bir Rus mühendisin zengin dul eşi olan Bayan von Meck, evinde daima bir piyanist, bir kemancı ve bir çellocu bulundururdu. Bayan von Meck Tchaivkosky’nin finansal destekçisi idi ve iletişimini yıllar boyu sadece mektuplarla sürdürdüğü Tchaivkosky’e hayrandı. Debussy, onun evinde bol bol Tchaivosky’nin oda müziği eserlerini ve patronunun istekleri doğrultusunda doğaçlama eserler çaldı; çocuklara piyano dersi verdi ve bir yaz Bayan von Meck ile birlikte Floransa, Venedik, Viyana ve Moskova’yı gezdi. Bu gezi sırasında Viyana’da Wagner’in Tristan und Isolde operasını dinleyerek çok etkilendi. 1888-1889’da Bayreuth Festivali’ne giderek Wagner’in müziğini dinleyen ve etkisinde kalan Debussy, daha sonra Wagner’in müzik yaklaşımını reddetmiştir.

1890’lar Debussy’nin kariyerindeki en verimli dönemdir. Bu dönemin en önemli eseri Pellas et Melisande operasıdır. Bu eserin 1902’de seslendirilişi uluslararası bir başarı oldu. Pell as’dan sonra ünlenen Debussy, Avrupa başkentlerini gezerek eserlerini piyanist veya orkestra şefi olarak seslendirdi. Bu dönemde yazdığı makalelerle esprili bir eleştirmen olarak da tanındı.

1887'den itibaren kendisini bir besteci olarak gören Debussy, kendi eserlerini çaldığı bazı zamanlar hariç sahneye piyanist veya orkestra şefi olarak çıkmadı. Arkadaş çevresi müzisyenlerden değil, şair Stéphane Mallarmé‘nin evine gidip gelen empresyonist şairler ve ressamlardan oluşuyordu. Bu çevrenin etkisi ilk önemli orkestra eseri L’aprésmidi d’un Faune (Bir tabiat ilahının öğleden sonrası) adlı senfonik şiirinde kendisini gösterir. Bu eserin 1894’te sahnelenmesi, empresyonist müziğin doğuşuna işaret eder ve Debussy’nin 20 yıl sürecek en verimli dönemini başlatır. Bu dönemde Noktürnler, Deniz, Tablolar adlı orkestra eserlerini, çok sayıda piyano eserini, çeşitli şarkılar ve oda müziği eserleri, bale müziği ve tek operasını yazdı.

Debussy’nin çok sayıda kadınla ilişkisi olmuştu. Bu kadınlardan metresi Gabrielle Dupont intihara teşebbüs etmiştir. Ayrıca Debussy de sanatçılara özgü bir tutku yoğunluğuyla sürekli intihar düşüncesi taşımaktaydı. 1899’da bir terzi olan Rosalie Texier ile evlendi. Rosalie Texier ile aralarındaki kültür farkı ve Texier'nin Debussy için kültürel anlamda yetersiz kalması sebebiyle Debussy 1904’te eşini, bir bankacının eşi olan amatör şarkıcı Emma Bardac için terketti. Emma ile bir apartman dairesine taşındı ve ömrünün geri kalanını orada geçirdi. 1905’te Claude-Emma adlı kızı doğdu ve 1908’de Bayan Bardac ile evlendi. Children’s Corner (Çocukların Köşesi) adlı eserini kızına adadı.

Kansere yakalanan ve bu hastalık yüzünden enerjisi tükenen Debussy, her şeye rağmen beste yapmayı sürdürdü ancak 1914’te I. Dünya Savaşı’nın patlak vermesi üzerine müziğe olan ilgisini kaybetti. “Bu kadar insan kahramanca ölümle yüzleşirken ne gülebildiğini ne de gözyaşı dökebildiğini” söyledi ve 1 yıl süren bir sessizliğe gömüldü. Ancak daha sonra besteleriyle mücadeleye katılması gerektiğini düşünerek en son eserlerini verdi. Son eseri olan piyano ve keman için sonatı 1917’de seslendirildi ve Debussy, piyanoyu kendisi çaldı. 1918’in Mart ayında Paris bombardımanında öldü.

Debussy, en önemli eserlerini piyano için bestelemiştir. Eserleriyle piyano çalma tekniklerinde devrim yaratmıştır. 20. yüzyılbaşında, çağdaşları üzerinde Debussy kadar etki yaratan Schönberg dışında kimse yoktur. Debussy adı yaşadığı dönemde empresyonizm ile özdeşleşmişti. Bunun yanı sıra piyano eserleri de büyük ilgi görür.

Eserleri:

Orkestra;

• Prélude à l'après-midi d'un faune
• La Mer
• Nocturnes
• Printemps
• Images: Gigues, Ibéria, Rondes de printemps
• Marche éscossaise sur un thème populaire
• Fantaisie pour piano et orchestre
• Deux danses pour harpe chromatique et orchestre d'instruments à cordes
• Première Rhapsodie pour clarinette et orchestre

İki elle piyano için;

• Préludes I et II
• Images I et II]]
• Claire de Lune
• Children's Corner (orkestrasyon; André Caplet)
• Estampes
• Suite bergamasque
• Etudes
• Deux Arabesques
• Le trouduce
• Pour le piano
• Valse romantique
• Nocturne
• Mazurka
• D'un cahier d'esquisses
• Hommage à Haydn
• La plus que lente
• La boite à joujoux 1913 (bale) (Orkestrasyon; André Caplet - ölümünden sonra)
• Berceuse héroique
• Dance Tarantelle styrienne (Orkestrasyon; Maurice Ravel)
• Le petit negre 

Dört elle piyano için;

• Petite suite (Orkestrasyon; Henri Busser)
• Marche éscossaise sur un thème populaire
• Six èpigraphes antiques

İki piyano için;

• Prélude à l'après-midi d'un faune
• Lindaraja
• En blanc et noir

Operalar;

• Rodrigue et Chimène opera (1890–1892, unfinished)
• Pelléas et Mélisande opera (1893–1902)
• Le diable dans le beffroi (1902–1911, kısa opera Poe'nun "The Devil in the Belfry"'i üzerine temellenmiş, bitmemiştir)
• La chute de la maison Usher (1908–1917, kısa opera Poe'nun "The Fall of the House of Usher"i üzerine temllenmiş, bitmemiştir)

Oda müziği;

• Trio pour Violon, Violoncelle et Piano" (16 yıl hazırlama)
• Quatuor à cordes
• Rhapsodie pour saxophone et piano (Orkestrasyon: Roger Ducasse 1919)
• Première rhapsodie pour clarinette et piano
• Petite pièce pour clarinette et piano[3]
• Syrinx pour flûte solo
• Sonate pour violoncelle et piano
• Sonate pour flûte, alto et harpe
• Sonate pour violon et piano

Koro;

• Salut, printemps
• Invocation
• L'enfant prodigue
• La damoiselle élue
• Trois chansons de Charles d'Orleans
• Noël des enfants qui n'ont plus de maison
• Ode à'la France

Kantatalar;

• Nuit d'etoiles
• Beau soir
• Fleur des blés
• Mandoline
• Trois poémes de Stéphane Mallarmé
• Trois ballades de Francois Villon
• Le premenoir des deux amants
• Trois chansons de France
• Trois chansons de Bilitis
• Proses lyriques
• Fêtes galantes I et II
• Deux romances I et II
• Trois mélodies
• Dans le jardin
• Les angélus
• Cinq poèmes de Charles Baudelaire
• Ariettes oubliées
• Musique
• Quatre mélodies pour Mme Vasnier
• Rondeau
• Zéphyr
• Paysage sentimentale
• Voici que le printemps
• La belle au bois dormant

Biyografiler sayfasına dönmek için tıklayın.